W celu wsparcia stale rozrastających się wspólnot mnichów (sangha), wydał nakaz, według którego zadanie materialnego utrzymania klasztorów spadało na ludność.
Pierwotna buddyjska sangha zorganizowana była wokół czterech niezależnych grup: dwóch zakonnych (mnichów bhikszu i mniszek bhikuszini) oraz dwóch świeckich (mężczyzn upasaka i kobiety upasika).
