Jak wspomniano wyżej, kara śmierci zarezerwowana była tylko dla osób winnych formalnej herezji, które albo uparcie w niej trwały (impenitento), albo popadły w recydywę (relapso).
Z reguły na karę śmierci skazywano także osoby, które po uprzednim rozgrzeszeniu ponownie popadły w herezję (tzw. relapsos), nawet jeśli powtórnie okazały skruchę.
