Jednojezični primeri (nisu ih verifikovali PONS urednici)
poljski
Nazwa rodzajowa pochodzi od greckiego słowa ἡδυδειπνος hēdudeipnos – „pijący delicje, jedzący słodkie” (ἡδυς hēdus – „słodki” oraz δειπνεω deipneō – „jeść obiad”).
Pijący najpierw zlizuje sól/cynamon nasypany na złączenie kciuka i palca wskazującego, a następnie wypija zawartość kieliszka i zagryza cytryną/pomarańczą/limonką.
Turcy (nie pijący wina jako muzułmanie) wpadli w panikę, gdy dowiedzieli się, że załoga zamku pije przed bitwą byczą krew i zobaczyli "zakrwawione" brody węgierskich żołnierzy.
