Prevodi za „'Journalismus'“ u rečniku poljski » nemački

penitent(ka) <gen ‑a, pl ‑nci> [peɲitent] N m(f) REL

penitent(ka)

Pönitent m

spowiedź penitenta

die Beichte f des Pönitenten

Jednojezični primeri (nisu ih verifikovali PONS urednici)

poljski

Penitent powinien przejawić wysiłek w celu uniknięcia w dalszym życiu grzechów, z których się wyspowiadał.

pl.wikipedia.org

W ikonografii przedstawiana jest w pozycji typowej dla penitenta i modlącej.

pl.wikipedia.org

Solicytacja – nakłanianie penitenta przez spowiednika w czasie spowiedzi do czynności seksualnych.

pl.wikipedia.org

Absolucja zbiorowa – rozgrzeszenie, którego udziela kapłan kilku penitentom jednocześnie bez uprzedniego wyznania przez nich grzechów.

pl.wikipedia.org

Taxate penitencie metrice należy do tzw. liber poenitentiales – podręczników dla kapłanów ułatwiających stosowanie odpowiednich kar dla pokutników.

pl.wikipedia.org

Niektórzy pozbawieni skrupułów kapłani zaczęli wykorzystywać tę posługę jako okazję do uwiedzenia penitenta do pewnej formy zbliżenia seksualnego.

pl.wikipedia.org

W kościołach starokatolickich spowiedź święta powszechna ma charakter spowiedzi całkowitej, tzn. uczestniczący w niej wszyscy pełnoletni penitenci otrzymują odpuszczenie wszystkich grzechów.

pl.wikipedia.org

Najważniejsze jest to, żeby penitent jako pierwsze wymienił te grzechy, które najbardziej wypomina mu sumienie.

pl.wikipedia.org

Grzesznikom udzielali rozgrzeszenia bez wyznaczenia pokuty: penitent musiał tylko przejść między dwoma rzędami świętych ksiąg.

pl.wikipedia.org

Ponadto papież ten zabronił spowiednikom rozgrzeszania penitentów z błędów doktrynalnych; osoby takie, aby uzyskać rozgrzeszenie, musiały zgłosić się do inkwizytora i wyznać swoje przewinienia.

pl.wikipedia.org