Prevodi za „otázka“ u rečniku poljski » nemački

otoczka <gen ‑ki, pl ‑ki> [ototʃka] N f

1. otoczka (to, co otacza):

otoczka

Hülle f

otoczka

Umhüllung f

2. otoczka fig:

otoczka

Begleitumstände fpl

taczka <gen ‑ki, pl ‑ki> [tatʃka] N f

taczka

Schubkarre f

wozić piasek taczkami

den Sand mit Schubkarren transportieren

I . otaczać <‑cza; perf otoczyć> [otatʃatɕ] VB trans

1. otaczać (okalać):

otaczać teren

umgeben

otaczać teren

umstellen

otaczać kogoś miłością/opieką

jdn mit Liebe/Fürsorge umgeben

otaczać kogoś miłością/opieką

jdn umhegen/umsorgen

otaczać kogoś ręką

jdn umarmen

otaczać coś tajemnicą

etw geheim halten

otaczać coś tajemnicą

etw in Dunkel hüllen

2. otaczać (oblegać):

otaczać miasto, zamek

umzingeln

otaczać miasto, zamek

belagern

3. otaczać perf only inf (panierować):

otaczać kotlety, rybę

panieren

otaczać kotlety, rybę

in Paniermehl wälzen

II . otaczać <‑cza; perf otoczyć> [otatʃatɕ] VB refl (skupiać wokół siebie)

otaczać się kimś/czymś

sich acc mit jdm/etw umgeben

watażka <gen ‑ki, pl ‑ki [lub ‑kowie]> [vataʃka] N m decl jak f w lp

1. watażka form (herszt bandy):

watażka

Räuberhauptmann m

2. watażka HISTORY:

watażka

Kosakenführer m

porażka <gen ‑ki, pl ‑ki> [poraʃka] N f

1. porażka (przegrana bitwa):

porażka

Niederlage f

ponieść porażkę [lub doznać porażki]

eine Niederlage erleiden

2. porażka (niepowodzenie):

porażka

Misserfolg m

porażka

Schlappe f

życiowa porażka

Lebensniederlage f