Duch absolutny konstytuuje się dzięki tożsamości wiedzy o sobie i przejawia w trzech formach: sztuce, objawionej religii oraz formie pojęciowej w filozofii.
Wychodząc z założenia, że scholastyka nie może stawić czoła postępom deizmu i sceptycyzmu, należało więc bronić religii objawionej przez pogodzenie jej z nowoczesną wiedzą doświadczalną.
Ich zastosowanie arystotelesowskich metod i zasad do wykładu świętej doktryny dało światu system scholastyczny dążący do pogodzenia rozumu i objawionej wiary.
