Prevodi za „lufa“ u rečniku poljski » nemački

lufa <gen ‑fy, no pl ‑fy> [lufa] N f

1. lufa (część broni palnej):

lufa

[Gewehr]lauf m

lufa

[Kanonen]rohr nt

2. lufa inf SCHOOL (ocena niedostateczna):

lufa

Zwei f

lufa

Fünf f

lufa

ungenügend

3. lufa inf (kieliszek wódki):

lufa

ein Glas nt Wodka

lufa

nt

wychylić lufę

ein Glas Wodka leeren [o. leer trinken]

Primeri rečenica za lufa

lufa damasceńska

Damaszener Gewehrlauf m

Jednojezični primeri (nisu ih verifikovali PONS urednici)

poljski

Polska nazwa nawiązuje do skojarzeń z lufą broni palnej.

pl.wikipedia.org

Najwcześniejsze lufy broni palnych wykonane były z twardych gatunków drewna, których konstrukcję wzmacniano wielokrotnie owiniętym sznurkiem, namoczoną skórą lub żelaznymi obręczami.

pl.wikipedia.org

Najczęściej magazynki tego typu umieszczane są pod lufą karabinu (stąd popularne określenie magazynek lufowy).

pl.wikipedia.org

Kaliber lufy wahał się w przedziale od 10 do 20 milimetrów.

pl.wikipedia.org

Strzał – wyrzucenie pocisku z przewodu lufy spowodowane ciśnieniem gazów podczas spalania się ładunku prochowego.

pl.wikipedia.org

Zwykle początkowa część lufy osadzona jest w nasadzie zamkowej lub nasadzie komory zamkowej (służąca do pomieszczenia zamka).

pl.wikipedia.org

USAS-12 działa na zasadzie odprowadzania gazów prochowych z przewodu lufy, ryglowanie następuje przez obrót zamka.

pl.wikipedia.org

Lufa armaty wyposażona jest w przedmuchiwacz usuwający gazy prochowe po wystrzale i dwukomorowy hamulec wylotowy.

pl.wikipedia.org

Zasilane były z magazynków i posiadały niewymienne lufy.

pl.wikipedia.org

Lufa – zasadnicza część broni palnej, umożliwiająca nadanie pociskowi jednocześnie ruchu postępowego i obrotowego (lufy gwintowane i poligonalne) lub tylko postępowego (lufy gładkościenne) w odpowiednim kierunku.

pl.wikipedia.org