Prevodi za „lejce“ u rečniku poljski » nemački

lejce [lejtʃe] N

lejce pl < gen pl ‑ców>:

lejce

Leitseil nt

zaprzęg w lejc

Leitgespann nt

Jednojezični primeri (nisu ih verifikovali PONS urednici)

poljski

W lewej dłoni trzyma lejce, zaś w prawej, podgiętej pod siebie, trzyma długą kopię.

pl.wikipedia.org

Lejce, rzadziej też: lejc, wodze – dłuższe pasy wykorzystywane w podobnym celu w powożeniu.

pl.wikipedia.org

Uważają oni, że powstała z połączenia dwóch wyrazów: woły i lejce.

pl.wikipedia.org

Ks. Łatecki chwycił lejce drugą ręką, ale i ta została przebita pociskiem z karabinu.

pl.wikipedia.org

Czasami spotkać można dodatkowe, małe lejce, które stosowano w przypadku uszkodzenia głównych.

pl.wikipedia.org

Przód kadłuba posiadał poprzeczkę, na której podczas lotu spoczywały „lejce” holu.

pl.wikipedia.org

Niekiedy używano również mułów; te miały – jak konie – zakładane uprzęże, a woźnica kierował z nimi z przodu wozu, trzymając lejce w rękach.

pl.wikipedia.org

Kierowanie końmi umożliwiały długie lejce, prowadzone osobno do każdego z nich bądź łączone w jedną parę.

pl.wikipedia.org

By temu zapobiec, lejce naszywano płytkami lub wykonywano w postaci łańcucha.

pl.wikipedia.org

Od tej pory nie był potrzebny człowiek prowadzący woły podczas pracy w polu, bowiem zastępowały go lejce.

pl.wikipedia.org