Produkcja przemysłowa wodoru odbywa się głównie metodą reformingu parowego gazu ziemnego, rzadziej zaś przy użyciu bardziej energochłonnych metod, takich jak elektroliza wody.
ZK zajmuje się technologiami wytwarzania katalizatorów (m.in. reformingu gazu ziemnego, konwersji tlenku węgla, syntezy amoniaku, uwodornienia benzenu do cykloheksanu) i sorbentów (np. siarkowodoru).