Prevodi za „kołchoźnik“ u rečniku poljski » nemački

kołchoźnik (-ca) <gen ‑a, pl ‑icy> [kowxoʑɲik] N m (f) (członek kołchozu)

kołchoźnik (-ca)

Kolchosbauer(Kolchosbäuerin) m (f)

kołchoźnik (-ca)

Kollektivbauer(Kollektivbäuerin) m (f)

kołchoźnik (-ca)

Kolchosnik(Kolchosniza) m (f)

Jednojezični primeri (nisu ih verifikovali PONS urednici)

poljski

Odbiornikami były tzw. toczki, zwane również kołchoźnikami.

pl.wikipedia.org

Medal był nadawany robotnikom, kołchoźnikom i pracownikom innych instytucji w chwili osiągnięcia stażu pracy wymaganego dla uzyskania emerytury lub uzyskania tej emerytury z uwagi na wiek.

pl.wikipedia.org

Brakowało bodźców ekonomicznych do racjonalizacji działalności rolnej, motywacja kołchoźników była niska przez brak wpływu pracy na jakość wyników.

pl.wikipedia.org

Kołchoźnicy dostawali wynagrodzenie miesięczne za pracę, mieli prawo do domu mieszkalnego i uprawy działki przydomowej.

pl.wikipedia.org

Spotkania z przekupnymi milicjantami, kierowcami-przemytnikami, pijanymi kołchoźnikami, biznesmenami z półświatka, a wreszcie z wiejską znachorką nabierają sensu metafizycznego.

pl.wikipedia.org

W przeciwieństwie do tradycyjnych spółdzielni, kołchozy nie mogły się rozwiązać i żaden kołchoźnik nie mógł porzucić wspólnoty.

pl.wikipedia.org

Urodził się w rodzinie kołchoźników.

pl.wikipedia.org

Został wybudowany w latach 1939–40 przez około 160 tys. kołchoźników.

pl.wikipedia.org