Pod spód podkładano kawałki skóry lub masę z kitu i wygniatano puncą albo wyskrobywano chropowate, kontrastujące z głównym ornamentem tło, podczas gdy wzór pozostawał gładki.
Typowym przykładem tradycyjnego kitu służącego do jednoczesnego łączenia i uszczelniania szyb z ramami okiennymi jest mieszanina pokostu i kredy, czyli tzw. kit szklarski.
Zastosowanie rozcieńczona emulsja polioctanu winylu dało tu możliwie najlepsze rezultaty w powiązaniu warstwy hydrofobowego kitu z warstwą oryginalną, chłonącą wodę.
