Prevodi za „kańczug“ u rečniku poljski » nemački

kańczug <gen ‑a, pl ‑i> [kaj̃tʃuk] N m form

1. kańczug (bicz):

kańczug

Kantschu m form

wychłostać kogoś kańczugiem

jdn mit einem Kantschu auspeitschen

2. kańczug (uderzenie):

kańczug

Kantschuhieb m form

Jednojezični primeri (nisu ih verifikovali PONS urednici)

poljski

Słudzy łapali dzieci i bili je kańczugami oraz wypytywali, czy były grzeczne i czy potrafią odmówić pacierz.

pl.wikipedia.org

Posłuszeństwo wymuszali nieustannym biciem kańczugami w gołe ciało.

pl.wikipedia.org

Zwany także kańczugiem i harapem.

pl.wikipedia.org