Prevodi za „hebel“ u rečniku poljski » nemački

hebel <gen ‑bla, pl ‑ble> [xebel] N m

hebel

Hobel m

Prevodi za „hebel“ u rečniku nemački » poljski

He̱bel <‑s, ‑> [ˈheːbəl] N m

Hebel

dźwignia f

Hebel

drążek m

einen Hebel betätigen

uruchamiać [perf uruchomić] dźwignię

Phrases:

den Hebel ansetzen inf

brać [lub wziąć] się [za coś]

alle Hebel in Bewegung setzen inf

poruszyć niebo i ziemię fig

am längeren Hebel sitzen inf

mieć silniejszą pozycję od przeciwnika

Hebel N

Korisnička odrednica

Hebel m CONSTR

leżnia f

Hebel m CONSTR

maculec m

Primeri rečenica za hebel

einen Hebel betätigen

uruchomić dźwignię

am längeren Hebel sitzen inf

mieć silniejszą pozycję od przeciwnika

den Hebel ansetzen inf

brać [lub wziąć] się [za coś]

einen Hebel betätigen

uruchamiać [perf uruchomić] dźwignię

alle Hebel in Bewegung setzen inf

poruszyć niebo i ziemię fig

dieser Hebel bewirkt die sofortige Abschaltung der Stromzufuhr

ta dźwignia f powoduje natychmiastowe wyłączenie dopływu prądu

alle Hebel [o. Himmel und Hölle] in Bewegung setzen

poruszyć niebo i ziemię

Jednojezični primeri (nisu ih verifikovali PONS urednici)

poljski

Pierwsza metoda to masowanie blachy za pomocą narzędzi specjalnie do tego celu wykonanych z odpowiednich gatunków stali, narzędzia te potocznie nazywa się heblami.

pl.wikipedia.org

Sposób ten wykorzystuje się przy naprawie w trudno dostępnych dla hebli miejscach lub gdy ilość wgnieceń powoduje nieopłacalność metody pierwszej.

pl.wikipedia.org

Taki hebel na Żywicczyźnie i u górali śląskich zwany „kocurem” obsługiwały zwykle trzy osoby.

pl.wikipedia.org

Nazwa "hebel" pochodzi z języka niemieckiego i w dosłownym tłumaczeniu znaczy "dźwignia".

pl.wikipedia.org

Również niepraktykowane w polskim piśmiennictwie leksykograficznym było odrzucenie gniazdowania form wyrazów (koncentrowanie ich wokoło jednego rdzenia), stąd oddzielnie omawiane są wyrazy spokrewnione, np. hebel i heblować.

pl.wikipedia.org

Kosztowy posiadają herb: w błękitnym polu tarczy poziomo ustawiona piła i skrzyżowane nad nią hebel (strug), klin i osiek.

pl.wikipedia.org