Prevodi za „habilitacja“ u rečniku poljski » nemački

habilitacja <gen ‑ji, pl ‑je> [xabilitatsja] N f UNIV

habilitacja

Habilitation f

Jednojezični primeri (nisu ih verifikovali PONS urednici)

poljski

Tam też uzyskał doktorat (2003) i habilitację (2008).

pl.wikipedia.org

W 1868 roku, na podstawie swoich pierwszych rozpraw historycznych, zabiegał o uzyskanie habilitacji.

pl.wikipedia.org

Po studiach kontynuował pracę naukową, uzyskując dzięki nim doktorat, habilitację i tytuł profesorski.

pl.wikipedia.org

Doktorat ukończył w 1961 roku, a habilitację w 1968.

pl.wikipedia.org

W 1917 uzyskał habilitację w zakresie medycyny wewnętrznej.

pl.wikipedia.org

W 1978 uzyskał habilitację z zakresu psychologii społecznej i psychologii religii.

pl.wikipedia.org

W 1975 uzyskał tytuł doktora, w 1983 zrobił habilitację, a w 1992 został profesorem.

pl.wikipedia.org

W 1982 obronił doktorat, a w 1990 habilitację.

pl.wikipedia.org

W 2013 uzyskał tam habilitację w dziedzinie filozofii.

pl.wikipedia.org

W 1881 powrócił do kraju, a rok później uzyskał habilitację.

pl.wikipedia.org