Prevodi za „gromić“ u rečniku poljski » nemački

gromić <‑mi; imp grom> [gromitɕ] VB trans

1. gromić < perf z‑> (karcić):

gromić ucznia, dziecko

tadeln

gromić ucznia, dziecko

zurechtweisen

2. gromić (zwyciężać):

gromić przeciwnika, wojsko

schlagen

gromić przeciwnika, wojsko

besiegen

Jednojezični primeri (nisu ih verifikovali PONS urednici)

poljski

Upominał go o to i gromił ś.

pl.wikipedia.org

Z początkiem lata 9 roku przyprowadził z powrotem wojska gromiąc po drodze nieprzyjaciół.

pl.wikipedia.org

Do Świeciechowa zaczęły przyjeżdżać różne delegacje świeckie i duchowne, misjonarze poczęli gromić w kazaniach zbuntowanych parafian, a zwłaszcza ich proboszcza.

pl.wikipedia.org

Nie mieli jednak szans w starciu z mamelukami, którzy konno gromili przeciwników.

pl.wikipedia.org