Prevodi za „graniczyć“ u rečniku poljski » nemački

graniczyć <‑czy; imp ‑icz> [graɲitʃɨtɕ] VB intr

1. graniczyć (mieć wspólną granicę):

graniczyć z czymś

an etw acc grenzen

2. graniczyć fig (być podobnym):

graniczyć z cudem

an [ein] Wunder grenzen

Primeri rečenica za graniczyć

graniczyć [lub sąsiadować] o miedzę

mit jdm in Nachbarschaft wohnen

graniczyć z cudem

an [ein] Wunder grenzen

graniczyć z czymś

an etw acc grenzen

Jednojezični primeri (nisu ih verifikovali PONS urednici)

poljski

Obejmowało ówcześnie obszar do rzeki Łeby, gdzie graniczyło z diecezją włocławską.

pl.wikipedia.org

Komórki miały kształt zaokrąglony, szerokość nieco większą niż żyłki i graniczyły z wyraźnymi guzkami.

pl.wikipedia.org

Graniczył od południa z kluczem lipowieckim, a od zachodu ze starostwem będzińskim i księstwem siewierskim.

pl.wikipedia.org