Jednojezični primeri (nisu ih verifikovali PONS urednici)
poljski
Dla uniknięcia pomyłek zaleca się przypadki wstawiania spółgłosek włączać jednak do tzw. epentezy, ograniczając użycie terminu anaptyksa do wstawiania samogłosek.
Epenteza (z greckiego ἐπένθεσις epénthesis „wtrącenie”) – zjawisko językowe, polegające na wstawieniu głoski epentetycznej (niemającej umotywowania etymologicznego), samogłoski lub spółgłoski, zwykle celem uniknięcia trudnej do wymówienia zbitki głosek lub rozziewu.
Podobnie toleruje się epentezę półsamogłoski pomiędzy dwoma różnymi samogłoskami, zwłaszcza przymkniętymi, np. [ˈmija] mia i [ˈpluwa] plua oraz zwarcia krtaniowego pomiędzy różnymi lub (zwłaszcza) identycznymi samogłoskami, np. [praˈʔavo] praavo.
