Prevodi za „dziedziczka“ u rečniku poljski » nemački

dziedziczka [dʑedʑitʃka] N f

dziedziczka → dziedzic

vidi i dziedzic

dziedzic (-iczka) <gen ‑a, pl ‑e> [dʑedʑits] N m (f)

1. dziedzic (spadkobierca):

dziedzic (-iczka)

Erbe(Erbin) m (f)

2. dziedzic (ziemianin):

dziedzic (-iczka)

Gutsherr(in) m (f)

Jednojezični primeri (nisu ih verifikovali PONS urednici)

poljski

Gdy go dziedziczka postanowiła wysłać na wieś, chwalił się, że nie zginie tam, jednak później załamał się.

pl.wikipedia.org

Nie łączy zakochanych, raczej usiłuje pokrzyżować ich plany i odbić dziedziczce jej kochanka, by samej wydać się za niego.

pl.wikipedia.org

Jakiś czas później dziedziczka, mieszkająca w pobliżu sprzedaje swój majątek.

pl.wikipedia.org

Gierasim bał się dziedziczki, lecz wierzył w jej przychylność do siebie.

pl.wikipedia.org

Gdy bunt stróża przeciwko dziedziczce dojrzał, było za późno.

pl.wikipedia.org

Mimo że były własnością dziedziczki przysługiwały im serwituty – możliwość korzystania z lasu w określony przepisami sposób.

pl.wikipedia.org

Przymknął oczy na powrót psa do domu, mając nadzieję, że dziedziczka o tym nie dowie się.

pl.wikipedia.org