W swojej działalności dyrygenckiej skupiał się niemal całkowicie na dyrygenturze chóralnej, najpierw na muzyce liturgicznej, po rewolucji bolszewickiej natomiast na kantatach rewolucyjnych i pieśni masowej.
W uzasadnieniu napisano: „jako wyraz uznania dla dyrygenckiego dorobku i z podziękowaniem za oddanie radiu publicznemu, dla którego dokonał imponującej ilości nagrań studyjnych i koncertowych”.
