Jednak wczesny buddyzm był na wpół krytyczny: odrzucał rzeczywistość substancji – duszę (pudgala-nairātmya), ale dogmatycznie popierał rzeczywistość dharm, oddzielnych elementów.
Formuła lishi wu’ai oznacza, że każda dharma zawiera całość, natomiast formuła shishi wu’ai oznacza, że wszystkie dharmy wzajemnie zawierają każdą inną.