Prevodi za „dekownik“ u rečniku poljski » nemački

dekownik <gen ‑a, pl ‑icy> [dekovɲik] N m inf (osoba uchylająca się od czegoś)

dekownik

Drückeberger(in) m (f) pej inf

Jednojezični primeri (nisu ih verifikovali PONS urednici)

poljski

Muscadins wywodzili się z tzw. "złotej młodzieży" (jeunesse dorée), przedstawicieli niższej klasy średniej − synów niższych urzędników, drobnych kupców, pracowników giełdy, członków palestry, a także dekowników i dezerterów armii rewolucyjnej.

pl.wikipedia.org

W 1918 władze wraz z prawicowymi bojówkami przeprowadziły tzw. „obławy na dekowników”.

pl.wikipedia.org