Prevodi za „deifikacja“ u rečniku poljski » nemački

deifikacja <gen ‑ji, no pl > [deifikatsja] N f form (przypisywanie cech boskich)

deifikacja

Vergöttlichung f form

deifikacja słońca

Vergöttlichung der Sonne

Primeri rečenica za deifikacja

deifikacja słońca

Vergöttlichung der Sonne

Jednojezični primeri (nisu ih verifikovali PONS urednici)

poljski

Jego deifikacja następowała w momencie koronacji, która sama w sobie stanowiła akt religijny.

pl.wikipedia.org

Antropolatria – odmiana deifikacji, uprawienie kultu i oddawanie czci wobec ludzi.

pl.wikipedia.org

Cyryl pojmował zbawienie jako proces deifikacji (theopoiesis) duszy i ciała.

pl.wikipedia.org

Deifikacja (łac. deificatio; deus „bóg”, facere „czynić”) – ubóstwienie, przypisanie cech boskich temu, co bogiem nie jest, a następnie uprawienie kultu ubóstwionej istoty lub rzeczy.

pl.wikipedia.org

Figura tego ojca uległa następnie deifikacji, a czyny popełnione w stosunku do niego, jak również zapewne niektóre jego czyny popełniane w stosunku do dzieci, stają się pierwszymi tabu.

pl.wikipedia.org

Deifikacja obejmuje więc całą naturę człowieka.

pl.wikipedia.org

W monarchiach władca nierzadko był jednocześnie najwyższym kapłanem, a niekiedy nawet bywał uznawany za istotę boską, przykładem czego może być deifikacja niektórych z cesarzy rzymskich.

pl.wikipedia.org

Deifikacja nie oznacza jednak, że zbawiony człowiek przestaje być człowiekiem.

pl.wikipedia.org

Jedną z nich było zaliczenie ich ojca w poczet bogów (deifikacja).

pl.wikipedia.org

Tę rolę mu przypisano w procesie deifikacji boskiego lekarza.

pl.wikipedia.org