Sprzyjało to upowszechnieniu postaw cynicznych i cwaniackich, sprzyjając ludziom skłonnym wykorzystywać nieszczęście dużych grup społecznych dla własnych korzyści.
Pisał teksty stylizowane na miejski folklor, przeboje andrusowskie (łobuzerskie, cwaniackie) – pastisze na tyle przekonujące, że faktycznie stały się częścią folkloru, z którym identyfikowały się pokolenia mieszkańców stolicy.
