Prevodi za „biczownik“ u rečniku poljski » nemački

biczownik <gen ‑a, pl ‑icy> [bitʃovɲik] N m

biczownik

Geißelbruder m

Jednojezični primeri (nisu ih verifikovali PONS urednici)

poljski

Niezadowolenie społeczne wyrażało się w rosnącej liczbie ruchów heretyckich, biczowników oraz pogromach Żydów.

pl.wikipedia.org

Biczownicy obnażali się do pasa, zadając sobie nawzajem razy aż do krwi.

pl.wikipedia.org

Święci, biczownicy i czerwoni chanowie.

pl.wikipedia.org

Technika „biczownik” – sprawca szantażu emocjonalnego obwinia osobę, którą pragnie zmanipulować, za swoje niepowodzenia życiowe i stara się wywołać u niej poczucie winy.

pl.wikipedia.org

Najprawdopodobniej zdecydowana większość biczowników podporządkowała się tym zakazom.

pl.wikipedia.org

Przeciwko biczownikom wypowiadali się papieże, a także wielu władców, gdyż biczownicy podważali istniejący ustrój feudalny.

pl.wikipedia.org

Hierarchia kościelna z czasem zaczęła krytycznie postrzegać biczowników z powodu przesadnego pojmowania pokuty, obawiając się ekscesów oraz utraty kontroli nad ruchem (niektórzy biczownicy odrzucali sakramenty).

pl.wikipedia.org

Jedynie w 1261 roku na ziemie polskie dotarli biczownicy, będący nieortodoksyjnym ruchem pokutniczym.

pl.wikipedia.org

Wspólnoty pozostające pod wpływem biczowników zostały ostatecznie uznane przez kościół katolicki za heretyckie.

pl.wikipedia.org

W efekcie część biczowników podporządkowała się władzom, a część "zeszła do podziemia" przekształcając się w heretycką sektę, tropioną przez inkwizycję.

pl.wikipedia.org