Jednojezični primeri (nisu ih verifikovali PONS urednici)
poljski
Kobiety używały chusteczek batystowych lub jedwabnych, najczęściej haftowanych lub obszywanych koronkami; na co dzień jednak używały zwykłych perkalowych, mężczyźni zaś posługiwali się chusteczkami w ciemnych kolorach.
Jego technika polega na animacji płaskich figurek-szablonów (tasvir) przylegających do ekranu dzięki prostopadle ustawionym drążkom, ożywianych przez światło lampek oliwnych (obecnie żarówek) ustawionych z tyłu batystowego lub jedwabnego ekranu (ayna).
Strój kobiecy składał się z koszuli z białego płótna, halki, kaftana wykonanego z sukna, batystowej kryzy, fartuszka i spódnicy, która mogła mieć różne barwy: beżową, zieloną, niebieską, pomarańczową czy bordową.
