Prevodi za „accusativus“ u rečniku poljski » nemački

accusativus <gen ‑vu, pl ‑vy> [akkusativus] N m LING

accusativus

Akkusativ m

Jednojezični primeri (nisu ih verifikovali PONS urednici)

poljski

Accusativus cum infinitivo występuje jako dopełnienie czasowników tzw. deklaratywnych (verba declarandi), oraz odpowiadających im treściowo wyrażeń.

pl.wikipedia.org

Rzeczowniki rodzaju nijakiego w nominativus, accusativus i vocativus mają zawsze takie same zakończenia (reguła ta nosi mnemotechniczną nazwę 146), a w liczbie mnogiej końcówkę -a.

pl.wikipedia.org

Accusativus: bez przyimka: laudare, chwalenie z przyimkiem: laudandum, np. ad laudandum, do chwalenia, inter laudandum itp.

pl.wikipedia.org

Pozostałe infinitywy używane są wyłącznie w składniach accusativus cum infinitivo i nominativus cum infinitivo.

pl.wikipedia.org

W niektórych językach istnieją też rozbudowane konstrukcje bezokolicznikowe (zob. np. accusativus cum infinitivo, nominativus cum infinitivo)..

pl.wikipedia.org

W klasycznym języku greckim accusativus cum infinitivo miał – z nielicznymi wyjątkami – podobny zakres użycia do konstrukcji łacińskiej.

pl.wikipedia.org

W tym konkretnie przypadku znaczenie „do domu” wyraża accusativus i brak przyimka.

pl.wikipedia.org

W czeskim występuje niekiedy składnia accusativus cum infinitivo.

pl.wikipedia.org

Accusativus odpowiada podmiotowi takiego zdania, infinitivus natomiast – orzeczeniu.

pl.wikipedia.org

Accusativus supini występuje po czasownikach oznaczających ruch (accusativus directionis) takich jak ire, venire, mittere, ducere i oznacza cel lub kierunek, np. quid est, imusne sessum?

pl.wikipedia.org