Rozbudziło to w nim także uczucia żałości i współczucia, co spowodowało, iż wybrał drogę bodhisattwy i robienia co się tylko da, aby uwolnić od cierpienia ludzkie istoty.
Szybko uświadamia sobie żałość życia i przez ten fakt identyfikuje się z zabawką tak silnie, że gdy rodzice się budzą, odnajdują dzieciaka upodobnionego do zabawki i również wyłączonego.
