Prevodi za „kidutus“ u rečniku nemački » poljski

ịntus [ˈɪntʊs] ADJ

intus inf:

etw intus haben (verzehrt/verschlungen haben)

pochłonąć coś inf

etw intus haben (getrunken haben)

golnąć sobie coś inf

etw intus haben (verstanden haben)

kapować coś inf

er hat schon drei Teller Suppe intus

pochłonął już trzy talerze zupy inf

ein paar Gläser Wein intus haben

on jest już po trzech kieliszkach wina inf

Phrases:

einen intus haben

mieć w czubie inf

Ri̱tus <‑, Riten> [ˈriːtʊs] N m

1. Ritus (Ritus):

Ritus

rytuał m

Ritus

obrzęd m

2. Ritus (regelmäßiges Vorgehen):

Ritus

ceremoniał m