Prevodi za „Rauheit4“ u rečniku nemački » poljski

Ra̱u̱heit <‑, ‑en> N f pl selten

1. Rauheit:

Rauheit (grobe Struktur: einer Oberfläche)

chropowatość f

Rauheit (eines Stoffs)

szorstkość f

2. Rauheit:

Rauheit (Unwirtlichkeit: einer Gegend)

dzikość f

Rauheit (eines Klimas)

surowość f

3. Rauheit:

Rauheit (von Stimme)

szorstkość f

Rauheit (wegen Krankheit)

ochrypły głos m

4. Rauheit (im Benehmen):

Rauheit

nieokrzesanie nt

Rauheit

dzikość f

La̱u̱heit <‑, no pl > N f

1. Lauheit (Milde):

Lauheit

chłód m

Lauheit

letniość f

2. Lauheit (Halbherzigkeit):

Lauheit

oziębłość f

Lauheit

obojętność f

Lauheit

chłód m

Fla̱u̱heit <‑, no pl > N f

1. Flauheit (Schwachsein):

Flauheit

ospałość f

Flauheit

słabość f

2. Flauheit (Übelkeit):

Flauheit

mdłości pl

3. Flauheit (Flaute):

Flauheit

zastój m

Flauheit

stagnacja f

ra̱u̱hbeinigOLD ADJ

rauhbeinig → raubeinig

vidi i raubeinig

ra̱u̱beinigRS ADJ inf

raubeinig

łobuzerski

Ra̱u̱hbeinOLD <‑[e]s, ‑e> N nt

Rauhbein → Raubein

vidi i Raubein

Ra̱u̱beinRS <‑[e]s, ‑e> N nt inf

Raubein

łobuz m inf

Raubein

rozrabiaka m inf

Ra̱u̱hputzOLD <‑es, ‑e> N m

Rauhputz → Rauputz

vidi i Rauputz

Ra̱u̱putzRS <‑es, no pl > N m

Rauputz

tynk m surowy

Ra̱u̱hreifOLD <‑[e]s, no pl > N m

Rauhreif → Raureif

vidi i Raureif

Ra̱u̱reifRS <‑[e]s, no pl > N m

Raureif

szron m

Raureif

szadź f

Schla̱u̱heit <‑, no pl > N f

Schlauheit → Schläue

vidi i Schläue

Schlä̱u̱e <‑, no pl > [ˈʃlɔɪə] N f

Schläue

chytrość f

Schläue

przebiegłość f

rau̱mzeitlich ADJ inv

raumzeitlich

czasoprzestrzenny

I . ra̱u̱ben [ˈraʊbən] VB trans

1. rauben (bei einem Überfall):

[jdm] etw rauben

zrabować [komuś] coś

[jdm] etw rauben

obrabować [kogoś] z czegoś

sie raubten ihm das Radio aus dem Auto

ukradli mu radio z samochodu

er raubte ihr einen Kuss fig, hum form

skradł jej pocałunek fig form

2. rauben (entführen):

rauben

uprowadzać [perf uprowadzić]

3. rauben (jdn um etw bringen) fig form:

jdm den Schlaf rauben

spędzać komuś sen z oczu fig

jdm die Ruhe rauben

burzyć [perf z‑] czyjś spokój fig

du raubst mir noch den letzten Nerv!

wykończysz mnie nerwowo! inf

II . ra̱u̱ben [ˈraʊbən] VB intr

rauben

łupić

rauben

grabić

die Soldaten raubten und plünderten

żołnierze mpl grabili i plądrowali

I . ra̱u̱fen [ˈraʊfən] VB intr

[mit jdm] raufen

mocować [lub szamotać] [lub szarpać inf ] się [z kimś]

die Kinder rauften miteinander

dzieci ntpl szarpały się ze sobą inf

die Wölfe raufen um die Beute

wilki mpl biją się o zdobycz

II . ra̱u̱fen [ˈraʊfən] VB trans AGR

raufen (herausrupfen)

wyrywać [perf wyrwać]

Flachs raufen

międlić len

Unkraut raufen REG

wyrywać chwasty

III . ra̱u̱fen [ˈraʊfən] VB refl

raufen

bić się

die Jungs haben sich wieder um das Mädchen gerauft

chłopcy mpl znowu bili się o dziewczynę