zatriumfować [zatrjuw̃fovatɕ]
zatriumfować perf od triumfować
triumfować <‑fuje; perf za‑> [trijuw̃fovatɕ] VB intr
1. triumfować (zwyciężać):
2. triumfować (cieszyć się ze zwycięstwa):
PONS OpenDict
Da li Vam nedostaje određeni izraz ili prevod?
Pošaljite nam novi unos za PONS OpenDict. Predloge proveravа urednički tim PONS-a, a zatim ih unosi u PONS OpenDict.
Jednojezični primeri (nisu ih verifikovali PONS urednici)
Był medalistą mistrzostw świata, m.in. triumfował w dwójce w 1947 i 1950.
pl.wikipedia.org Tytuł obronił dwukrotnie, triumfując w roku 1993 oraz 1994.
pl.wikipedia.org W 2015 triumfowała na azjatyckich, a dwa miesiące później zdobyła złoto na światowych mistrzostw juniorów młodszych.
pl.wikipedia.org Zawody w 1976 były jego jedynymi igrzyskami olimpijskimi, triumfował w karabinie małokalibrowym leżąc na dystansie 50 metrów.
pl.wikipedia.org Dwa dni później ponownie okazała się najlepsza, triumfując tym razem w biegu łączonym 2 × 7,5 km.
pl.wikipedia.org