Переводы „harfa“ в словаре польско » русский

harfa SUBST MUZ

harfa

а́рфа f

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Harfa (wł. arpa, skrót: ar.) − instrument strunowy szarpany (chordofon) w kształcie stylizowanego trójkąta, którego jeden bok stanowi rozszerzające się ku dołowi pudło rezonansowe.

pl.wikipedia.org

Szkło stanowi też materiał do budowy kilku instrumentów muzycznych z grupy idiofonów: harfy szklanej, zbudowanej najczęściej z odpowiednio dobranych kieliszków, harmoniki szklanej i verrofonu.

pl.wikipedia.org

Na rewers wybrał osiem charakterystycznych instrumentów orkiestrowych: cztery skrzypce na pierwszym planie oraz róg wiedeński, fagot i harfę z tyłu.

pl.wikipedia.org

Biblia określa go jako poetę i pieśniarza, grającego na cytrze, flecie, niekiedy na harfie (co wynika z błędnego tłumaczenia).

pl.wikipedia.org

Obecnie do budowy harfy używa się przeważnie bezpieczniejszych, słabszych laserów.

pl.wikipedia.org

Harfa − instrument strunowy szarpany (chordofon) w kształcie stylizowanego trójkąta, którego jeden bok stanowi rozszerzające się ku dołowi pudło rezonansowe.

pl.wikipedia.org

Natrafiają także na magiczną harfę, która wyjaśnia im, że porwał ją zły olbrzym, będący właścicielem zamku.

pl.wikipedia.org

Typowym instrumentem jest harmonia styryjska, a także skrzypce, harfa, flet i blaszane instrumenty dęte, rzadziej kontrabas i gitara.

pl.wikipedia.org

Innym popularnym instrumentem strunowym jest harfa o 36 strunach, obejmująca pięć oktaw w skali diatonicznej, lecz gra się zazwyczaj w skali pentatonicznej.

pl.wikipedia.org

Zespół wykorzystywał wiele instrumentów, w tym tak niecodzienne w muzyce rockowej jak klarnet, wibrafon czy harfa.

pl.wikipedia.org