Traducciones de „wkurzyć“ en el diccionario polaco » español

I . wkurzać, wkurzyć form. perf. coloq. V. trans.

wkurzać kogoś czymś

irritar [lub enojar] a alguien con algo

II . wkurzać, wkurzyć form. perf. coloq. V. v. refl.

wkurzać się na kogoś

enojarse con alguien

Ejemplos monolingües (no verificados por la redacción de PONS)

polaco

Napisałem ją w połowie po to, by ich wkurzyć.

pl.wikipedia.org

Chłopak chciał poszpanować bryką, a przy okazji trochę wkurzyć ojca.

pl.wikipedia.org